"Doğankent'te son yayla göçü köye geldi"

Söğütağzı köyünden bir grup hayvan sahibi yayladan göçerek köye geldi.

Yorum Ekle

Türklerde Yaylacılık

Bilindiği Gibi Yaylacılık Geleneği Türk Toplumunun Tarihinde Çok Eski Devirlere Kadar İner. Yüzyıllar İçinde Meydana Gelen Yayla Kültürüne Burada Kısaca Yer Vermek Yararlı Olacaktır.

İlkbahar'da Köy Ve Mezralarda Ekim İşlemi Tamamlanmış Tarlaların Ekine Durması Ve Temizlenip Korumaya Ayrılmış Çayırların, Meraların Ot Tutması İçin Hayvanlardan Arındırılması Gerekirdi. Bu Amaçla Hayvan Sürüleri Daha Yükseklerde Bulunan Boş Alanlara Çıkarılırdı. Bazen Yaylalarda Yeterli Besin Oluşmamış, Otlaklar Henüz Yeşermemiş İse Yazlak - Güzlek Tabir Olunan Bir de Ara Mekan Olurdu. Yazlak Yaylaya Çıkılırken, Güzlek İse Yayladan Dönülürken Sürülerin Geçici Bir Süre Tutulduğu Yerlerdi.

Genellikle Mayıs Ayında Başlayan Yayla Göçü, Her Ailenin Yaylada Kullanabileceği Kap Kacak Ve Yatak Malzemeleri Atlara Yüklenir, Buzağılar Süslenir, Hayvanlar Başka Sürülere Karışmasın Diye Özel İşaretlerle Boyanırdı.

Genç Kızlara Ve Oğlanlara, Yapılacak Yolculuk Sırasında Birbirlerini Görme Fırsatı Doğduğu İçin Giyim Kuşama Özel Bir Önem Verilir, Kış Aylarında Hazırlanan Renkli Giysiler Bu Yolculuk Sırasında Sergilenirdi. Bazen Gençler, Aileler Arası Tanışmalar Bu Yolculuk Sırasında Kurulur, Bu Tanışma Ve Dostluklar Kalıcı Olabilirdi.

Günümüzde Tahtadan, Taştan İnşa Edilmiş Küçük Yayla Evlerinin Yerini, Anlamsız Beton Yığını Evler Almakta Bu Yüzden Yeni Yapılar, Daha Çok Şehir Yaşamını Anımsatsada Yinede Her şeyin Eskisi Gibi Olmamaya Bir Bahane Olmadığını Yöre Halkı Yer Yer Göstermektedir.

Doğankent Söğütağzı köyünden koyun sahibi Selami Şengül ve kardeşleri Soğukoluk yaylasında yaylacılık yapmaktadır. Yayladan dönüş zamanı geldiğinde yola koyuldular ve Ağaçbaşı Olucakta gecelediler. Daha sonra köyün yolunu tutup Doğankent'ten geçerek 2 günün sonunda köylerine geldiler.